بهترين راه درمان اضطراب چيست و چه راههايي براي درمان اضطراب وجود دارد؟ براي درمان اضطراب چه روش هايي وجود دارد؟
گرچه عصبي شدن در مورد يک اتفاق مهم يا تغيير در زندگي طبيعي است ، اما حدود 40 ميليون آمريکايي با يکي از اختلالات اضطرابي زندگي مي کنند ، که بيش از نگراني يا ترس گاه به گاه است. اختلالات اضطرابي مي تواند از يک اختلال اضطراب عمومي ، که بسيار نگران کننده است و شما قادر به کنترل آن نيستيد ، گرفته تا اختلال وحشت - دوره هاي ناگهاني ترس ، همراه با تپش قلب ، لرزيدن ، لرزش يا تعريق.
براي کساني که داراي اختلال اضطراب هستند ، مهم است که به استراتژيهايي بپردازند که مي توانند در طولاني مدت مانند کنترل گفتگو يا دارو به کنترل درمان اضطراب کمک کنند. اما همه مي توانند با تغيير در سبک زندگي مانند خوردن يک رژيم غذايي متعادل ، محدود کردن الکل و کافئين ، و وقت گذاشتن براي خود از راه هاي ديگري براي کاهش استرس و اضطراب بهره مند شوند.
بعلاوه ، مراحلي وجود دارد که مي توانيد لحظه اي را شروع کنيد که درمان اضطراب مهار شود. اين 10 پيشنهاد مورد حمايت متخصص را امتحان کنيد تا ذهن خود را راحت کرده و به شما کمک کند تا کنترل افکار خود را بدست آوريد.
درمان اضطراب يک حالت رواني آينده نگر است. تامار چانسکي ، دکتراي روانشناسي ، روانشناس و نويسنده کتاب "خود را از اضطراب آزاد کن" مي گويد ، بنابراين به جاي نگراني در مورد آنچه اتفاق خواهد افتاد ، "خود را به زمان حال برگردانيد". از خود بپرسيد: اکنون چه اتفاقي مي افتد؟ آيا من ايمن هستم؟ آيا کاري وجود دارد که الان بايد انجام دهم؟ در غير اين صورت ، "قرار ملاقات" بگذاريد تا بعداً با خود در يک جلسه م کنيد تا نگراني هاي خود را دوباره مرور کنيد تا اين سناريوهاي دور ، شما را از مسير واقعي دور نکنند.
حملات هراس اغلب مي توانند به شما احساس کنند که در حال مرگ يا سکته قلبي هستيد. چانسکي مي گويد: "من دچار حمله وحشت مي شوم ، اما اين بي ضرر است ، موقتي است و هيچ کاري لازم نيست درمان اضطراب انجام دهم." بعلاوه ، به خاطر داشته باشيد که اين واقعاً برعکس نشانه اي از مرگ قريب الوقوع است - بدن شما در حال فعال کردن پاسخ جنگ يا پرواز است ، سيستمي که شما را زنده نگه مي دارد ،
چانسکي مي گويد ، افراد مبتلا به اضطراب معمولاً در حالات بد عمل مي کنند. براي مقابله با اين نگراني ها ، به اين فکر کنيد که چقدر واقعي هستند. بگوييد از يک ارائه بزرگ در محل کار عصبي هستيد. به جاي اينکه فکر کنيد ، "من قصد دارم بمب گذاري کنم" ، مثلاً بگوييد ، "من عصبي هستم ، اما آماده ام. بعضي چيزها خوب پيش مي روند ، و ممکن است برخي نه. » ورود به الگويي از بازانديشي در ترس ، به شما کمک مي کند تا مغز شما يک روش منطقي براي مقابله با افکار مضطرب خود بياورد.
تنفس عميق به شما در درمان اضطراب کمک مي کند تا آرام شويد. چانسکي مي گويد ، اگرچه ممکن است در مورد تمرينات تنفسي خاص چيزي شنيده باشيد ، اما نيازي نيست نگران شمارش تعداد معيني نفس باشيد. در عوض فقط روي دم و بازدم يکنواخت تمرکز کنيد. او مي گويد ، اين به شما کمک مي کند تا ذهن شما را کند و دوباره متمرکز کنيد.
به اطراف خود نگاه کنيد و سه موردي را که مي بينيد نام ببريد. سپس ، سه صدايي را که مي شنويد نام ببريد. در آخر ، سه قسمت از بدن خود را حرکت دهيد - مچ پا ، انگشتان يا بازو. چانسکي مي گويد ، هر زمان که احساس مي کنيد مغز شما 100 مايل در ساعت حرکت مي کند ، اين ترفند ذهني مي تواند به شما کمک کند تا ذهن شما را متمرکز کند و شما را به لحظه فعلي بازگرداند.
بايستيد ، قدم بزنيد ، يک تکه سطل زباله را از روي ميز خود دور بريزيد - چانسکي پيشنهاد مي کند هر عملي که فکر شما را قطع کند درمان اضطراب ، به شما کمک مي کند تا دوباره حس کنترل خود را بدست آوريد.
چانسکي مي گويد: "وقتي مضطرب هستيم ، با خم شدن از بالاتنه خود - جايي که قلب و ريه هايمان واقع شده است - محافظت مي کنيم." براي پادزهر فيزيکي فوري در برابر اين واکنش طبيعي ، شانه ها را به عقب بکشيد ، بايستيد يا در حالي که پاها را از هم جدا کرده ايد بنشينيد و سينه خود را باز کنيد. او مي گويد ، اين به بدن شما کمک مي کند تا احساس کند که دوباره کنترل شده است.
ممکن است وسوسه انگيز باشد که وقتي استرس داريد به دنبال چيزي شيرين برويد ، اما اين شکلات مي تواند بيشتر از اين که به ضرر شما باشد آسيب برساند ، زيرا تحقيقات نشان مي دهد خوردن زياد قند مي تواند درمان اضطراب را بدتر کند. چانسکي مي گويد ، به جاي اينکه به ظرف آب نبات برسيد ، يک ليوان آب بنوشيد يا پروتئين بخوريد ، که انرژي آهسته اي را فراهم مي کند که بدن شما مي تواند براي بهبودي استفاده کند.
چانسکي مي گويد ، با يکي از دوستان يا اعضاي خانواده خود تماس بگيريد و پيامک کنيد و نگراني هاي خود را برطرف کنيد. "گفتن با صداي بلند به شخص ديگر مي تواند به شما کمک کند تا آنها را به وضوح ببينيد. همچنين مي تواند ترس شما را روي کاغذ بنويسد.
اين تاکتيک نهايي ممکن است ساده ترين روش درمان اضطراب باشد: بريدن کليپ هاي کمدين مورد علاقه يا شو تلويزيوني خنده دار. چانسکي مي گويد ، خنديدن نسخه خوبي براي ذهن مضطرب است. تحقيقات نشان مي دهد که خنده فوايد زيادي براي سلامت روان و رفاه ما دارد. يک مطالعه نشان داد که شوخ طبعي مي تواند اضطراب را تا آنجا که مي تواند (يا حتي بيش از) ورزش کاهش دهد ، کمک مي کند.
اختلال پرخوري چيست؟ مهمترين عوارض اختلال پرخوري کدام است؟ مهمترين دليل پرخوري يهويي چيست؟ آيا درمان پراشتهايي در طب سنتي وجود دارد؟
اختلال پرخوري شامل مصرف مقادير زيادي غذا خيلي سريع ، حتي در صورت گرسنه نبودن و تا حدي ناراحت کننده است. تقريبا همه افراد هر چند وقت يکبار پرخوري مي کنند ، اما ممکن است به يک اختلال تبديل شود.
اختلال پرخوري يک بيماري جدي اما قابل درمان است که شامل دوره هاي مکرر مصرف مقادير زيادي غذا است. BED در سال 2013 به طور رسمي به کتابچه راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات ذهني اضافه شد.
علاوه بر خوردن غذاي زياد به مقدار زياد و تا حدي که باعث ناراحتي شود ، اين حالت با احساس عدم کنترل در هنگام غذا خوردن و احساس شرم و احساس گناه نسبت به رفتار نيز مشخص مي شود.
قسمت هايي از پرخوري که به عنوان پرخوري طبقه بندي مي شود ، مي تواند به طور قابل توجهي و منفي بر سلامتي و سلامتي شما تأثير بگذارد ، بنابراين شناسايي علائم و نشانه هاي پرخوري و کمک در صورت وم از اهميت ويژه اي برخوردار است.
دو علامت اصلي پرخوري عبارتند از:
دوره هاي اختلال پرخوري نيز با سه يا بيشتر از علائم زير مشخص شده است:
از کجا مي دانيد که پرخوري شما فقط يک مورد زياده خواهي گاه به گاه است يا يک مسئله جدي بينجي است؟ برخي از متخصصان بهداشت ممکن است دوره هاي جدا از پرخوري را طبيعي بدانند. اما اگر عادت به پرخوري تأثير مهمي در زندگي شما بگذارد ، بايد نگران کننده باشد.
براي تشخيص پرخوري يهويي ، افراد همچنين بايد پريشاني قابل توجهي را تجربه کنند ، رفتارهاي جبراني مانند پاکسازي انجام ندهند و حداقل يک بار در هفته و به مدت سه ماه حداقل يک دوره پرخوري را تجربه کنند.
به منظور تشخيص ، پزشک از شما سوالاتي در مورد رفتارهاي غذايي اخير و گذشته شما مي پرسد. پرخوري ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد. برخي از افراد ممکن است علائم خفيف تري داشته باشند و بيش از حد يک بار در هفته غذا بخورند ، در حالي که ديگران ممکن است علائم شديدتري داشته باشند و در هفته 14 بار يا بيشتر پرخوري داشته باشند.
اختلال پرخوري مي تواند به تعدادي از عوارض سلامتي کمک کند از جمله:
بسياري از اين شرايط سلامتي با چاقي در ارتباط هستند. تقريبا نيمي از افراد مبتلا به اختلال پرخوري نيز اضافه وزن دارند.
دلايل دقيق پرخوري يهويي مشخص نيست. برخي از عوامل خطر احتمالي عبارتند از:
همه غذاهاي بيش از حد زياد يکسان نيستند ، بنابراين تمايز بين پرخوري و پرخوري مهم است.
اختلال پرخوري براي همه اتفاق مي افتد. ممکن است برشهاي زيادي از پيتزا را بپذيريد ، ثانيه اي از يک وعده غذايي مورد علاقه خود را برگردانيد يا حتي هنگام تماشاي يک فيلم شب آخر خودتان در حال مصرف بيش از حد پاپ کورن باشيد.
هيچ دستورالعمل مشخصي براي مقدار غذايي بيش از حد براي پرخوري "طبيعي" در نظر گرفته نشده است. اگر در يک يا چند بار پرخوري مي کنيد ، ممکن است بخواهيد چند سوال از خود بپرسيد.
احساساتي که پرخوري ها در هنگام پرخوري و بعد از آن تجربه مي کنند از لذت شديد تا انزجار است.
يک مثال از پرخوري مي تواند بيدار شدن براي دريافت ثانيه هاي يک وعده غذايي در تعطيلات باشد. يک نمونه از پرخوري مي تواند خوردن مقدار زيادي غذا در مدت زمان کوتاه و احساس اينکه از کنترل خارج شده ايد باشد.
به طور کلي ، پرخوري ها بيشتر از کساني که دوره هاي پرخوري را تجربه مي کنند ، بيشتر غذا مي خورند. توجه داشته باشيد که ميان وعده مداوم در طول روز (چرا) پرخوري محسوب نمي شود.
به معناي کلي ، پرخوري با پرخوري "طبيعي" از چند جهت متفاوت است:
کساني که دچار اختلال پرخوري هستند ممکن است بگويند که در يک قسمت از اختلال پرخوري کنترل ميزان مصرف و ميزان خوردن را از دست مي دهند. برخي از پرخوران مي گويند احساس مي کنند که مجبور به خوردن غذا مي شوند انگار اجباري است که نمي توان از آن چشم پوشي کرد.
برخي از پرخوران ممکن است غذا را در مکان هاي عجيب و غريب پنهان کنند و يا حتي غذا را براي ديگران سرقت کنند. همچنين ممکن است افراد به دليل احساس خجالت و شرم از ميزان خوردن خود به تنهايي غذا بخورند.
تفاوت کليدي ديگر ميان پرخوري و پرخوري: احساس انزجار باعث نمي شود که پرخوري دست از غذا بکشد. فرد پرخوري احتمالاً به آن صدا گوش مي دهد و غذا خوردن را متوقف مي کند.
اگر احساس مي کنيد که عادت هاي غذايي شما ناسالم است و يا اگر غذا خوردن شما باعث پريشاني شديد مي شود ، خبرهاي خوبي وجود دارد. درمان هاي موثري در دسترس است که مي تواند به افراد در مديريت رفتارهاي غذايي خود و غلبه بر اختلال پرخوري کمک کند. اين درمان ها ممکن است شامل روان درماني ، داروها يا ترکيبي از هر دو باشد.
روان درماني براي پرخوري
درمان رفتاري شناختي و درمان بين فردي به عنوان درمان هاي م forثر براي اختلال پرخوري ثابت شده است. CBT بر شناسايي و تغيير الگوهاي تفکر منفي متمرکز است که به رفتارهاي ناخواسته کمک مي کند
از پزشک خود راهنمايي بخواهيد يا در جامعه خود به دنبال کمک حرفه اي باشيد. با يافتن يک مشاور واجد شرايط ، مانند يک مددکار اجتماعي باليني يا روانشناس مجاز ، گام مهمي در جهت کنترل کنترل پرخوري برمي داريد.
برخي از داروها وجود دارد که ممکن است بخشي ارزشمند از درمان نيز باشد. داروهايي که ممکن است تجويز شوند شامل داروهاي ضد افسردگي ، داروهاي ضد اضطراب و داروهايي هستند که به کنترل اشتها و اجبارها کمک مي کنند.
ليزدگزامفتامين ، دارويي که به طور سنتي براي درمان اختلال بيش فعالي با کمبود توجه استفاده مي شود ، ممکن است براي درمان اختلال پرخوري نيز تجويز شود.
در سال 2015 ، سازمان غذا و دارو استفاده از ليزدگزامفتامين را در درمان اختلال پرخوري در بزرگسالان تأييد کرد.
علاوه بر درمان مناسب و حمايت از بيرون ، موارد ديگري نيز وجود دارد که مي توانيد انجام دهيد و به شما کمک مي کند تا قسمت هاي پرخوري را کنترل يا از آن جلوگيري کنيد.
منبع مقاله : مرکز ترک اعتياد اهواز کمپ
درباره این سایت